بازار تهران بازاری است قدیمی واقع در مرکز شهر تهران در منطقه ۱۲ شهری تهران. این بازار در میان خیابان‌های مولوی در جنوب، سیروس(مصطفی خمینی) در شرق، بوذرجمهری(پانزده خرداد) در شمال و خیام در غرب قرار گرفته‌است. در تقاطع این خیابان‌ها میدان محمدیه، چهارراه مولوی و چهارراه سیروس قرار گرفته‌اند. میدان پانزده خرداد در بیرون از محدوده بازار و سبزه‌میدان در محدوده بازار قرار گرفته‌است.
بازارتهران یادگار دوران ناصرالدین شاه قاجار است که در میانه سلطنت پنجاه ساله خود یک شهرساز فرانسوی را مامور کرد که نقشه‌ای از دارالخلافه ناصری تهیه کند. به ظاهر گرما، گرمای تابستان های تهران است که ساخت بازاری مسقف را ایجاب می‌کند و سرمایه داران و اشراف هم به وقف تیمچه‌ه و بازارچه‌ها بر آن می‌افزایند، ناصرالدین شاه هم عمارتی بزرگ به سبک "اپراخانه‌های فرنگ" برای تعزیه و برگزاری مراسم رسمی در نزدیکی آن می‌سازد (تکیه دولت) و بزرگ‌ترین مسجد را چسبیده به آن برپا می‌دارند (مسجد امام خمینی) تا در نزدیکی کاخ‌های سلطنتی، شهری شکل گیرد.
گذرگاه‌های اصلی بازار: از جمله این بازارها، بازار بزرگ، بازار امیر، بازار عباس‌آباد، بازار زرگرها، بازار کفاش‌ها، حمام چال، مزینی، بازار زید، پاچنار، فراش‌باشی (نظام)، کبابی‌ها، باقرپور، بازار نجارها، حضرتی، نوروزخان، بازار مسجد جامع، بازار بین‌الحرمین، چهارسوق، خیاط‌ها، احمدی (حاجی ابوالفضل)، غریبان، منوچهرخانی می‌باشند.
جهانگردان و دیپلمات‌های خارجی مقیم تهران، از اواخر قرن نوزدهم، بازار مسقف این شهر را به عنوان دیدنی‌ترین نقطه پایتخت ایران توصیف کرده‌اند، بازاری که تجارت تمامی تولیدات داخلی و کالاهای وارداتی کشور بدان ختم می‌شد و صنایع کوچک در آن شکل می‌گرفتند.
بازاری که روزگاری مجمع هنرمندان و استادان نامی صنایع ظریف بود و در طول زمان صنعت گران و هنرمندان از آن رخت برکشیدند و چنان که از روزنامه‌های دوران مشروطیت برمی‌آید کسانی نگران فراوانی کالاهای وارداتی خارجی در آن شدند، کالاهای پلاستیکی، کفش‌ها و لباس‌های کارخانه دوز، ظروف سبک وزن و کالاهای وارداتی از زیر و بالای آن می‌جوشد، حتی روابط انسانی و قوانین حاکم بر دادوستد در آنجا دگرگون شده است، اما در برابر تغییر شکل ظاهری همچنان مقاومت می‌کند.
گرچه امروز هم جهانگردانی که به تهران سر می‌زنند، از جمله دیدنی‌هایشان بازار تهران است اما در آن جز فرش، طلا و گاهی عتیقه‌های بیشتر ساختگی چیز زیادی برای خریدن وجود ندارد. چند سقاخانه بی‌آب،کتابخانه ومهم‌تر از همه موزه حاج حسین آقاملک که همچنان پر از بدایع کتاب‌های خطی و اشیای عتیقه است.
لینک به بیرون:
http://www.ferrypress.com/musicvideo.php?vid=85309262d
